- cemâat
- (A.)[ ﺖﻋﺎﻤﺝ ]1. topluluk.2. camide ibadet edenler.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
cemâat
Look at other dictionaries:
cemaat — is., ti, din b., Ar. cemāˁat 1) Bir imama uyup namaz kılan kişiler 2) İnsan kalabalığı, topluluk Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor. T. Buğra 3) Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu Önde Rum patriği, arkada bütün… … Çağatay Osmanlı Sözlük
CEMAAT — Topluluk. Bir yere toplanmış insanlar. Takım, bölük. * Fık: Bir imama uyup namaz kılan müslümanların heyeti. Bir mezhebe tâbi bir heyet teşkil eden ahali. * Aralarındaki münasebetleri din, örf ve âdetlere göre tanzim eden, akrabalık, komşuluk,… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
CEMAAT-İ HADEME-İ EHL — İ H Tar: Saray işlerini yapmakla vazifelendirilmiş sanatkârlar zümresi CEMAAT I MÜCELLİDÂN I HÂS Tar: Saraydaki kitabları ciltlemekle vazifeli sanatkârlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
cemaat — bir dinden veya ırktan bulunanların topluluğu; toplum; topluluk; insan kalabalığı … Hukuk Sözlüğü
cemaat ne kadar çok olsa imam gene bildiğini okur — bir yetkili kimse, çevresindekilerin düşüncesi ne olursa olsun kendi istediğini yapmaya çalışır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
cumhur cemaat — zf. Cümbür cemaat Oyuncakçı dükkânından satın alınmış, çocuk işi teneke bir makine ile dün gece cumhur cemaat rulet oynamıştık. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
cümbür cemaat — zf. Toplu olarak, hepsi birden, cumhur cemaat … Çağatay Osmanlı Sözlük
imam osurursa cemaat sıçar — argo yöneticilerin kötü bir iş yapmaları, onların buyruğundakilerin daha kötü bir iş yapmalarına yol açar anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
cümbül cemaat — topluca, herkez … Beypazari ağzindan sözcükler
ÜMMET — Cemaat, kavim, taife. * Bir hâkim milletin ashabından olan hey et i içtimaiye. * Bir peygambere inanıp onun yolundan giden insanların hepsi. Bir peygamberin Hakka davet ettiği cemaat. * Bir dille konuşan millet. * Arkasına düşülecek bir cemaat… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
